Sworn not to eat fish

Vandaag staat in t teken van film "sworn not to eat fish ". Dit is een educatieve film die door de stichting van Marlies, learn2learn, is mogelijk gemaakt. De film probeert te laten inzien dat educatie in Gambia belangrijk is en dat vertrek naar Europa om een betere toekomst te zoeken meestal niet de juiste oplossing is. Deze film wordt door een groep jongeren ,die ook door de stichting ondersteund worden , op verschillende scholen vertoond. Zij proberen op deze manier jongeren ervan te overtuigen om hun school af te maken en geen vlucht naar Europa te gaan maken.

We rijden naar een school in Banjul. Er wordt een klaslokaal tot aan de laatste stoel gevuld met leerlingen. Allereerst neemt Bakery het woord, vol passie vertelt hij over het ontstaan het doel van de film.

De film wordt via een beamer vertoont en de leerlingen kijken aandachtig, lachen op bepaalde momenten, stoten elkaar aan en lijken zelfs ontroerd te raken.

Na afloop neemt na Bakery ook Marlies het woord. Haar passie en bijna smeekbede om alsjeblieft niet naar Europa te komen raakt en ontroerd mij.

Rond 15 uur zijn we terug in Kairoh garden en schrijf ik in de hangmat mijn ervaringen van vanochtend.....tranen stromen over mijn wangen.....

Om 16.30 komt Ensa en 2 vrienden van hem bij ons op bezoek om samen muziek te maken en djembé te spelen. We hebben lol, maken muziek, zingen en kletsen met elkaar. Ik hou van deze plek in al zijn eenvoud....een Mangoboom, hangmatten en leuke mensen.

Serekunda market

Na een warme nacht vol dierengeluiden werden er tijdens het ontbijt bijzondere ervaringen gedeeld over de stoelgang....van diaree tot verstopping....best bijzonder dat je met mensen die je 2 dagen geleden pas 1 x ontmoet had dit soort intieme details deelt (haha).

Om 9.30 uur wandelen we naar t midden van t dorp waar de opstap plaats is voor de lokale bustaxi's.

In t dorpje loop je over stoffige landweggetjes en zie je verschillende watertappunten. Een paar uur per dag, bepaald door een dorpsoudste, is het mogelijk om daar water in jerrycans te halen.

Op t centrale dorpsplein wachten we op de taxibus. Deze rijden van plaatst naar plaatst en iedereen stapt in en uit. Na een paar minuten komen we in een ander druk gedeelte waar we om 10 uur met Sally, Gambiaanse vriendin van Marlies, hebben afgesproken om met ons mee te gaan naar de markt. Als Sally gebeld wordt blijkt zij nog thuis te zijn, een half uurtje later is zij gearriveerd en reizen we verder met de bustaxi. Er moeten minimaal 4 personen op 1 bankje zitten in de bustaxi en er zijn 3 of 4 bankjes in zo'n busje en niet iedereen zijn deodorant werkt even optimaal, best een aparte ervaring. Als ik rechts van mij kijk zie ik dat er een gat in de bodem van de bus zit, even opletten met uitstappen dus.

Na 20 minuten in t busje zijn we op de Serekunda market en brengt Sally ons eerst bij een stoffenwinkel. Er zijn prachtige Afrikaanse kleurrijke stoffen tot sjieke voile achtige glitter stoffen. Er moet veel onderhandelt worden maar uiteindelijk hebben we allemaal wel iets gevonden waarmee we blij verder kunnen. Ik heb zelf het langst onderhandeld omdat ik een prachtige voile achtige glitter stof met voering wilde om daar een cocktailjurk van te laten maken. Ik heb al mijn onderhandelskills uit de kast moeten halen maar uiteindelijk wandel ik ook blij verder met een tasje met stof in mijn handen.

De markt blijkt een weer war van smalle straatjes en steegjes te zijn waar t druk is en iedereen zijn handeltje probeert te verkopen. Van verse vis(vol vliegen), vlees, groenten, kleding, slippers, potten en pannen.

Sally kent prima de weg en gaat ons voor in de drukte waarbij er wel verschillende bezoekjes aan Sally haar vrienden op de markt gebracht worden. Rond 14 uur gaan we weer met de bustaxi terug naar de rust van Kairoh garden, tijd voor een kleine siësta in de hangmat.

Rond 16.30 nemen we nog een lokale taxi richting de visafslag in Tanji. De vissers komen aan en de vis wordt verdeeld. Het komt op ons wat onoverzichtelijk over maar er lijkt zeker structuur in de verdeling van de vis te zijn. Verderop komen we bij de visrokerij. De vis wordt 5x gerookt en verpakt om naar Nigeria en Senegal geëxporteerd te worden.

Moe van alle indrukken van de dag besluiten we om een towntrip te nemen richting Kairoh garden lodge. Voor 50 dalaisi (1euro) brengt de taxi ons voor de deur......

Tijd voor een wijntje besluiten we bij terug komst.

Bezoek aan lokaal schooltje en consultatiebureau

Na een prima nachtrust werd ik om 6.30 gewekt door t gekraai van een haan. Ik neem een verfrissende douche(koud) en kom als eerste bij de "mango boom chili plek. Ik ga koffie zetten op een gasbrandertje. Het is nog heerlijk koel en de geur van vers gezette koffie en de geluiden van de vele vogels maken de vroege ochtendervaring heel fijn. Het blijkt dat iedereen opvallend goed heeft geslapen.

Na t ontbijt wandelen we naar t lokale schooltje waar we ontvangen worden door het schoolhoofd. Zij vertelt ons over het schoolsysteem en laat ons de planning zien. Helaas is er tijdens een vakantieperiode ingebroken waarbij er boeken, pennen, potloden en de computer zijn gestolen. Er zijn pennen en kladblokjes meegenomen vanuit Nederland dus die kunnen meteen gegeven worden. Vervolgens krijgen we een rondleiding langs de verschillende klassen. Soms zijn er meer kinderen dan dat er tafels en stoelen zijn. De ouders moeten hier zelf voor het schooluniform en alle benodigdheden zorgen en dat is helaas niet voor iedereen mogelijk. 

Na het schooltje lopen we verder naar het consultatiebureau. Wat een prachtige vrouwen!! Zij blijken hun bezoek aan het consultatiebureau als een uitje te zien en komen prachtig aangekleed en opgemaakt daar naar toe. De zwangeren en de baby's krijgen hier controles. Het is een sociaal gebeuren en je kan makkelijk contact maken met de vrouwen. Ik raak niet uitgekeken, zoveel mooie vrouwen en schattige babytjes. Ik had vanuit Nederland veel bhs meegenomen omdat Marlies had verteld dat de vrouwen in Gambia dat helemaal leuk vinden, dus toen mijn rugzakje open ging was het leuk om te zien dat ze het echt heel leuk vonden om een passend exemplaar voor zichzelf uit te kiezen.

Nadat we gelunchd  hadden bij kairoh garden lodge zijn we naar t strand gewandeld. Onderweg kwamen we langs de lodge van mamma Afrika, zij is een kunstenares die veel kunstwerken in Europa verkoopt. De lodge heeft een prachtig aangelegde tuin en de kamers zijn allemaal fantastisch ingericht, creatief met behoud van de pure Afrikaanse stijl. In deze lodge drinken we een frisje en ontmoeten de Duitse man van mamma Afrika. 

Na nog een kwartiertje wandelen arriveren we op t strand. Een verkoelend briesje en een duik in de zee is een heerlijk gevoel. We kopen wat pelpinda's, eten wat baobap ( een schuimachtige, zure vrucht die in kolossale bomen groeit) en ik bedenk me dat het leven mooi kan zijn ....

Terug bij onze Kairoh garden lodge bakt Petra wat zoete aardappel  als snackje, drinken en kletsen we. 

Na een heerlijke maaltijd met red snapper eindigt de dag onder "onze mango boom " , met thee van t gasbrandertje en geluiden van de Afrikaanse krekel geluiden.....ik prijs mij een gelukkig mens...

Ik heb een lokale simkaart gekocht voor mijn phone waarop ik dit blog kan schrijven. Helaas is het plaatsen van foto's wat lastiger.

Aankomst in Banjul , Gambia

Om 7 uur 's ochtends vertrek ik richting Gambia. Tijdens de vlucht zit er schuin voor mij een plat Haagse dame die om 8 uur al aan de wijn zit. De man naast haar blijkt ook een Hagenees te zijn en doet leuk mee met gin topic. De twee worden steeds luidruchtiger en als ze ook nog eens de broodjes kroket ontdekken kunnen ze hun lol niet op en kan zo onderhand het hele vliegtuig meegenieten van de plat Haagse humor. Tegen t einde van de vlucht zijn ze eindelijk in slaap gevallen.....

De aankomst verloopt soepel en de koffers worden bovenop een jeep getild. Met raampjes open voel ik de warme wind en zie ik kleurrijk en stoffig Gambia.

Na een half uurtje kom ik aan in Kairo garden lodge. Hier staat Marlies  ons al op te wachten en eten we een heerlijk broodje op de veranda.

Vervolgens wandelen we door de tuin naar onze kamers. Deze zijn eenvoudig maar lijken prima te voldoen.

Nu is het tijd om t dorpje te verkennen. We wandelen over de stoffige wegen en komen zo bij een familie die Marlies goed kent . Vrouwen zijn hier vooral met de maaltijd bezig. Ze stampen meel en koken een pruttelpotje. Iedereen is even aardig en hartelijk. Kinderen komen allemaal even een handje geven. 

Terug in de lodge drinken we een glaasje onder de Mangoboom en luister ik naar de geluiden van de vogels.....dit is relaxen in een ultieme vorm.....

Welkom op mijn Reislog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Door mijn geweldige ervaringen vorig jaar in Cambodja, heb ik de smaak te pakken gekregen van het vrijwilligerswerk.

Over 2 weken vertrek ik naar Gambia, met een organisatie, Travel2Learn.

Travel2learn is opgericht door Marlies Verdonk, een enthousiaste vrouw met het hart op de goede plaats! Zij komt al 15 jaar in Gambia en ondersteunt met haar stichting Learn2Learn en Travel2learn vele goede doelen in Gambia.

De kwaliteit van de Wifi blijkt niet altijd even goed te zijn in Gambia maar wie weet lukt het mij toch weer om een blog bij te houden.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reislog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Ik hoop dat jullie weer met mij mee reizen!
liefs,

Anja